Champagne is zo veel in dit woord. Dit is niet alleen een drankje met bubbels voor elk feest, er zit een geweldig verhaal in verborgen, in de champagne.
Dit is waar het bericht vandaag over gaat.
Over champagne gesproken, op de een of andere manier denk ik aan een soort mevrouw en weduwe.
Clicquot bijvoorbeeld. Heb je hierover gehoord? Waarschijnlijk gehoord, maar alleen in het kader van de naam van diezelfde champagne. En waarom het zo heet en wie dit zijn allemaal weduwen of dames, dat gaan we nader uitzoeken.
Champagne weduwen
De geschiedenis van champagne wordt bijna mystiek geassocieerd met Franse weduwen. Onder hen zijn de legendarische Madame Clicquot, de niet minder legendarische Madame Pomery, Camila Roederer en nog een Madame Bollinger.
Deze vrouwen hebben een enorme impact gehad op de technologie en traditie van het maken van champagne.
Laten we het over een van hen hebben. Over Madame Clicquot.
In de Franse regio Champagne wonen nu zo'n 84 duizend mensen. hectare land zijn beplant met druiven, er zijn ook 340 champagnehuizen bekend en... bijna 16 duizend producenten van gewone wijn.
Maar er was eens een tijd dat de wijnindustrie op deze plek nauwelijks overeind bleef. Het wonder gebeurde op het moment van de doorbraak, die grotendeels te danken was aan Madame Clicquot.
Het is haar wijnmakerij Veuve Clicquot die nog steeds beroemd is over de hele wereld.
Wijn en vooral champagne Barbet-Nicole Ponsardin, en zo heette ze oorspronkelijk, greep niet meteen in, aangezien ze uit de familie van een textielindustrieel kwam. En het begon allemaal met het huwelijk, in 1798, toen Nicole trouwde met François Clicquot, erfgenaam van een kleine wijnmakerij in een champagnedorp.
De wijnmakerij bracht een bepaald inkomen op, ongeveer 60 duizend roebel werd jaarlijks verkocht. flessen wijn. Geen champagne.
Geluk en zaken stortten in in 1805 toen haar man François stierf aan buiktyfus. Madame Clicquot blijft op 27-jarige leeftijd weduwe. In die tijd had ze een dochtertje, Clementine, in haar armen. Wat te doen? Vertrouwen op het lot en leven van de erfenis van je man? Nee, Madame was geen gewone huisvrouw. Een ongelooflijk plan rijpte in haar hoofd.
De schoonvader wordt een investeerder van die ideeën, hoewel het in die jaren een mislukking was om een bedrijf aan een vrouw toe te vertrouwen, maar hij geloofde haar en nu verandert Madame Clicquot haar leven drastisch. Ze stopt met borduren en het spelen van muziek, huurt een goede oppas in en gaat naar de wijngaarden, waar ze de apparatuur uitvindt die wijnmakers vandaag de dag nog steeds gebruiken.
Bijvoorbeeld een rek voor toekomstige champagneflessen. En niet alleen dit.
Een jonge weduwe, Madame Clicquot, wordt al snel een champagnetrendsetter. Ze probeert het anders en onmogelijk om iets nieuws te krijgen en er geld mee te verdienen.
Het maken van champagne vereist een mengsel van verschillende wijnen en druiven. Het wordt bijna altijd in verschillende jaren verzameld, omdat het onrealistisch is om de benodigde hoeveelheid hoogwaardige grondstoffen in één jaar te verzamelen.
Clicquot zette de wereld van het wijnmaken op zijn kop door de eerste vintage champagne te creëren. Bedenk dat om als een vintage fles te worden beschouwd, de druiven voor zo'n drankje in één jaar moeten worden geoogst. Slechts één jaar en één seizoen!
Dit betekent dat dit jaar vruchtbaar moet zijn. Voor Madame Clicquot kwam het in 1810. En ze doet het - de allereerste vintage champagne gemaakt van 1810 druiven. Het was ongelooflijk, net als het evenement of de uitvinding zelf. Het was toen best duur.
Maar de zakenvrouw stopte niet bij haar prestaties en creëerde de eerste rosé-champagne in de geschiedenis.
Natuurlijk produceerde het champagnehuis Ruinart al in 1764 rosé-champagne, veel eerder dan Madame Clicquot, maar ze voegden vlierbessen toe aan de sprankelende drank voor kleur.
De dame deed geen moeite en maakte als eerste rosé champagne door oude rode wijn te mengen met jonge mousserende wijn.
Rosé champagne wordt nog steeds op twee manieren bereid: door het mengen van wijnen, zoals Madame Clicquot deed, of voeg het sap van rode druiven met de schil toe aan de afgewerkte champagne en haal het na een paar minuten uit de drank uur. Ja knikken!
Genen zijn belangrijk, en ook de opvolgers van het sprankelende bedrijf Clicquot waren erg inventief.
Alle champagneflessen hebben een draadhoofdstel. Waarom is ze? En wie heeft het uitgevonden?
Het hoofdstel wordt terecht de muselle genoemd en de standaardlengte is 52 cm.
Volgens de legende werd het uitgevonden door een grote fashionista en een fan van champagne Josephine Clicquot, zij is dezelfde voortzetting van de beroemde dynastie van Clicquot-wijnmakers.
Eens toonde Josephine experts een andere creatie van haar wijnmakerij. Namelijk een fles heerlijke champagne.
En zo werd het exemplaar om te proeven plechtig de zaal vol gasten binnengebracht.
Josephine nam de fles in haar handen en realiseerde zich meteen dat er een probleem was met de kurk en die op het punt stond uit de nek te springen. De dame vermoedde dat ze haar niet kon vasthouden, en de kostbare testdrank nu met kracht zal spetteren op de luxe jurken van de uitgenodigde dames en mogelijk de gepomde kapsels van beroemdheden verwennen Heren.
Natuurlijk had ze geen onaangename indruk van de proeverij nodig.
En nu legt de stoutmoedige en ondeugende Josephine Clicquot, voor het verbaasde publiek, haar hand in haar halslijn en... trekt de draad uit zijn korset en stopt er meteen behendig een fles champagne mee, waarbij hij de kurk zo wikkelt dat hij zelfs bij krachtig schudden niet verschuift.
Dit is het hoofdstel of de muzlet.
Over de folie op de nek
Vroeger was het er niet. Maar... Toen werd het verplicht. Hoe is de folie daar verschenen? Het is simpel: van noodzaak naar traditie.
Aanvankelijk diende de folie rond de champagnekurk als bescherming tegen de muizen en ratten die leefden in de kelders waar de wijn werd bewaard.
De kurken waren gevuld met was en muizen en ratten knaagden eraan. Ze slaagden erin om gewone kurken eruit te knagen. En de folie maakte hen bang.
Later werd het verpakkingselement bewaard als eerbetoon aan de traditie.
____________________________________________________________________________________
Dit materiaal is van de auteur van het kanaal "Culinary Notes on Everything", dat wil zeggen van mij, en het is eerder door mij persoonlijk gepubliceerd in mijn blogkanaal op het platform Puls.
Vond je het artikel leuk?
abonneer op het kanaal "Culinaire opmerkingen over alles"
Het is niet moeilijk voor je, maar ik ben er blij mee!
Bedankt voor het lezen tot het einde!